Conservatie van celluloid films, dia’s en fotonegatieven is een essentieel aspect van het behoud van culturele erfgoederen. Deze materialen, die een belangrijke rol spelen in de geschiedenis van fotografie en film, zijn vatbaar voor verschillende vormen van degradatie door de tijd heen. Een goede conservatiepraktijk is cruciaal om deze waardevolle beelden voor toekomstige generaties te bewaren. Celluloid, een van de eerste synthetische polymeren, werd gepopulariseerd in de filmindustrie vanwege zijn flexibiliteit en transparantie. Echter, het materiaal is zeer brandbaar en kan na verloop van tijd ontleden, wat resulteert in een fenomeen dat bekendstaat als “nitrate decay”. Dit kan leiden tot de vorming van aceton, dat een sterke geur afgeeft en de film kan aantasten. Er zijn enkele belangrijke strategieën voor de conservatie van celluloid beelddragers:

Opslagomstandigheden voor celluloid

Celluloid beelddragers moeten worden opgeslagen in koele, droge ruimtes met een stabiele temperatuur en luchtvochtigheid. Idealiter wordt een temperatuur van 15°C en een relatieve luchtvochtigheid van 30-40% aanbevolen.

Gebruik van acid-free materialen 

Het is belangrijk om celluloid beelddragers op te bergen in zuurvrije mappen en dozen om verdere degradatie te voorkomen.

Digitalisering celluloid

Het digitaliseren van celluloid beelddragers is een moderne benadering om ze te behouden. Dit proces maakt het mogelijk om de films te bekijken zonder de originele kopieën te beschadigen.

Conclusie

De conservatie van celluloid beelddragers is een uitermate belangrijk proces dat zorgvuldige aandacht vereist. Door de juiste opslagomstandigheden, behandeling en digitalisering kunnen deze waardevolle beelden worden bewaard voor toekomstige generaties, zodat ze kunnen genieten van ons visuele erfgoed. Digital Picture kan hierbij helpen. Kies hieronder de ruimte en periode voor opslag.